Hou het allemaal maar vlak

Het houd me steeds meer bezig. Wanneer mag je je-zelf laten zien en wanneer moet je achteruit stappen en bescheiden zijn of onzichtbaar, op de oppervlakte zijn. Ik merk dat het me ook steeds meer irriteert dat we zo oppervlakkig met elkaar omgaan, zo van: “hoe is het met jou, ja goed en met jou, ja goed….. druk maar het is oké zo. Ah fijn, goed, ik ga door want ik moet nog boodschappen doen. Oké de mazzel en fijn je gesproken te hebben en ja ….we moeten echt een keer met elkaar afspreken. Ja doen we, ik stuur je wel een appje, oké, doeg.”

Read More
Ik zal het je wel vertellen

Dat is nu mijn vraag, wie vertelt wie? Bij een ander kun je vaak goed zien waar ‘het probleem’ zit. Je kan het als geen ander zien en voelen, of horen. Maar ík  vraag me nu af, waarom kan ik dat? Wat nu als, die ander niet meer is dan een spiegel van mezelf?  Dat deze persoon zijn verhaal met je deelt en zijn kwetsbaarheid laat zien en dat je eigenlijk daardoor óók uitgenodigd wordt om naar je eigen thema en kwetsbaarheid te kijken? Wat zou het mooi zijn als we elkaar vaker ons verhaal vertellen en dat jij zo ook je eigen verhaal hoort.

Read More
Mijn brei(n)werk

Wat is mijn brei(n)werk? Stel je eens voor, je hebt een kluwen aan draden en daar wil je een mooi breiwerkje van maken. Laten we die draden nu eens zien als al die mogelijkheden die jullie nu hebben. De draden (mogelijkheden), bestaan uit wel 10 kleuren en die kleuren zijn ook nog eens in verschillende tinten. Daarbij zijn de draden ook nog eens in verschillende dikte. Hoe maak je daar nu een mooi werkje van?

Read More
Mijn geheugen zit vol

‘Mijn geheugen zit vol’, deze opmerking kreeg ik laatst van een jonge vrouw te horen. En daarna zei ze, ‘..en als het vol zit dan moet ik maar weer even kijken wat ik er allemaal voor onzin op het staan en wat ik er dus af moet gooien. Maar ja, daar moet ik dan wel de tijd voor hebben.’ Ze had het over haar mobiel en dat ze geen tijd had om alles bij te houden. Ik vond het bizar wat ik hoorde, maar kon er op dat moment niets van zeggen. Het heeft me een paar dagen bezig gehouden, elke keer hoorde ik de zin, mijn geheugen zit vol.

Read More