Mijn brei(n)werk

Wat is mijn brei(n)werk?

Stel je eens voor, je hebt een kluwen aan draden en daar wil je een mooi breiwerkje van maken. Laten we die draden nu eens zien als al die mogelijkheden die jullie nu hebben. De draden (mogelijkheden), bestaan uit wel 10 kleuren en die kleuren zijn ook nog eens in verschillende tinten. Daarbij zijn de draden ook nog eens in verschillende dikte. Hoe maak je daar nu een mooi werkje van? Je zou alles door elkaar heen kunnen gebruiken, maar de kans dat het er als een chaos uit gaat zien is groot. Je zou ook kunnen beginnen met maar eerst eens de draden op kleur te gaan schikken, je stopt ze even in een box (in een kader).

Dan ga je kijken welke tinten blauw er zijn en die weer bij elkaar schikken en dan zie je deze kleur volgorde, wat er al mooi uit ziet en daar word je blij van, dat ziet er mooi uit, jippie! Het is helemaal jouw keuze, jouw inzicht, hoe jij het graag zou willen zien. Als je daar klaar mee bent, kijk je naar je resultaat, tot nu toe. Ja, het klopt het is nog geen brei(n)werk, maar er is al wel een begin gemaakt, waar je tevreden naar terug kan kijken. Nu heb je er wel even genoeg van, je ziet dat de kleur blauw al gerangschikt is, (gekaderd is).

Ja het klopt dat nog niet alles gedaan is en dat er nog heel wat moet gebeuren voordat het een geheel is en je kunt zeggen, mijn brei(n)werk is af, maar goed er is een begin gemaakt. Je kan hier dus tevreden mee zijn. Zen, rust….maar……wat als je denkt, het is nog niet af en ik wil door, wat gebeurd er dan? Blijf je dan bij je besluit en kies je voor rust, even niets, of ga je door omdat jouw wil dat wil?

Dit is een mooi moment om bij stil te staan.

Geef je jezelf de rust en ruimte en tijd om even stil te zijn, geen prikkels, time-out, desnoods met een rustig muziekje erbij met een kopje thee, of besluit je om door te gaan? Welke stem in jou gaat het winnen, ik wil door of ik geef mezelf een time-out? Heb je voor jezelf wel eens naar dit moment gekeken, gerealiseerd dat dit moment van even niets er überhaupt wel is? Stel dat je kiest voor, ik ga door, dan heb je je eigen “succes-moment” van, iets in de structuur gezet, in de box geplaatst, niet gezien, gewaardeerd voor jezelf, en moet je door om daar weer bij uit te komen. Oké je besluit, ik ga door want het is nog niet af en mijn brei(n)werk wil door. Je pakt de boel weer op, geïrriteerd dat er nog zoveel te doen is en je pas 1 kleur geordend heb en er nog 9 andere kleuren zijn en dan ook nog dikke en dunne draden. Je begint jezelf te forceren, je trekt aan jezelf en kijk daar, je hele brei(n)werk, wordt één grote kluwen, alles raakt in de knoop. Chaos, je ziet door de draden het bos niet meer. Je vind jezelf maar waardeloos dat je dit niet eens kan, een paar draden uit elkaar houden en daarmee breng je jezelf in een neerwaartse spiraal van veroordelingen in een negatief zelfbeeld.

En daar zit je dan, met een shit gevoel, geen inspiratie, geen rust en waarschijnlijk ook geen kopje thee. Je bent geen stap verder, niets opgeschoten. En zie dan maar eens de draad weer op te pakken en je brei(n)werk tot een succes verhaal te maken, tot een mooi stukje afgerond werk.