Waar sta ik?

Hoi lieve mensen,

Ik was deze week alleen thuis, wat ik heerlijk kan vinden, maar meestal komt er dan ook van alles bij me los. De heftigheid van de 1e weken na de operatie was weg en ik voelde dat er ruimte kwam voor bezinning maar ook van angst.

In eerste instantie wilde ik niet zoveel doen met de angst, maar als een soort echo in mijn hoofd, galmde het steeds meer,

Hallo…ooo….Waar sta ik……..Wat doe ik…… Doe ik er nog wel toe….

Ik werd er naar toe getrokken of ik nu wel of niet mijn handen op mijn oren duwde, sociaal media ging kijken, het bleef de aandacht vragen. En aangezien ik in het verleden een expert kon zijn in het maken van verhalen in mijn hoofd, dacht ik, dat gaan we nu niet doen, dat patroon ken je en is niet slim. Dus ben ik gaan tekenen, gewoon, droedelen, intuïtief.

En dat is de tekening bij deze Update geworden. ( helaas niet zo duidelijk)

In de plaatjes staan de teksten:

Hallo….waar sta ik….ben ik te lief…..druk in mijn hoofd……bij de ster…….onder de grond gedoken……buiten spel gezet……bij mijn 3e oog…..in het midden…..

Waar ben ik, .....zeg het maar......ik ben er nog niet uit. Misschien wel in alle plaatjes en is dat wie Ik ben.

Hoe is dit voor jou? Herken jij het ook dat je soms niet weet waar je bent, wie je bent en dat dan voor je het weet je hoofd er met je vandoor gaat. En hoe ga jij er dan mee om? Ik vraag het me af…..haha weer een vraag…

Ik hoor het graag van jullie

Lieve groet,

Marie-Louise van der Zwaag
Shaman Dayzah

p.s.

Ik wil ook nog graag iets duidelijk maken. Misschien leek het uit mijn Update dat ik mijn klachten alleen maar holistisch wilde benaderen. Maar dat is niet het geval geweest. Ik ben ook heel aards en zie de realiteit . Ik stond vanaf Maart al ingepland voor een operatie, deze zou rond half mei plaats vinden. Maar door alle uitgestelde operatie en aangezien ik in het moment geen klachten had zou ik pas in November aan de beurt. En zoals jullie weten, het liep anders ……. dat is het leven…..

Nogmaals een lieve groet,

Marie-Louise